روایت حاج حسین از کرامات پرچم سید الشهدا(ع)
حاج حسین روستایی بیش‌از نیم قرن است که پا در راه پرچم گردانی گذاشته است؛ کرامات پرچم ائمه اطهار(ع) ویژه سید و سالار شهدا مسئله ای است که نظر هرکسی را به خود جلب می‌کند.
چهار ساله بود که دلش را روانه دیار عشق و عاشقی کرد، آن روزها چیز زیادی از کرامات امام عاشقی نمی‌دانست اما قلبش برای یک نام لرزید، نامی که تا امروز عاشقانه زیادی را روانه دیار دلدادگی کرده است.
روایت امروز داستان زندگی پسر بچه ای است که از شال مشکی مادرش برای پرچم گردانی امام حسین علیه السلام کمک می‌گرفت، پسربچه‌ای که از آن سال‌ها تا به امروز تمام وقتش را برای پرچم‌گردانید سید و سالار شهدا صرف کرده است؛ عشقی که همچون چشمه‌ایی می‌جوشد و هر روز خروشان‌تر میشود.
حالا کار به جایی رسانده که امروز همان پسر بچه ۴ ساله بعد از ۶۰ سال عاشقی و نوکری برای امام حسین (ع) به تولید کننده پرچم در منطقه تبدیل شده است؛ در ادامه گفت‌وگوی خبرگزاری فارس را با حاج حسین روستایی از نظر می‌گذرانیم؛
چه زمانی کار خود را به صورت جدی در حوزه پرچم گردانی امام حسین (ع) آغاز کردید؟
چهار ساله بودم که محبت به امام حسین(ع) و پرچم‌گردانی برای سالار شهیدان را در دلم احساس کردم، پدرم کارگر بود و پول کافی نداشت تا بتواند در ایام محرم برای من پرچم بخرد. یک روز روسری مادرم را به عشق پرچم‌گردانی به کمر بستم و به خیابان رفتم، یکی از مغازه‌داران محله‌مان وقتی این وضعیت را دید یکی از پرچم‌های سردر مغازه خود را کند و به من داد.
چوب پرچم را به روسری گره می‌زدم و آن چنان با عشق و علاقه می‌چرخیدم که بعضی‌ها فکر می‌کردند دیوانه شده‌ام اما عده‌ای هم حالم را درک کرده و زیر لب با دعای الهی زیر این پرچم پیر بشی مرا بدرقه می‌کردند.
چه شد که تصمیم گرفتید این مسیر را ادامه بدهید؟
از آن روزها زمان بسیاری می‌گذرد و بعد از سال‌ها زندگی زیر لوای ائمه اطهار(ع) امروز به جایی رسیدم که بزرگترین پرچم‌های منطقه را تولید می‌کنم، پرچم‌هایی که اندازه‌شان گاهی به ۱۰۰ متر هم می‌رسد.
پرچم عشق و زندگی من است من با پرچم‌هایم حرف می‌زنم، زندگی می‌کنم، در این سال‌ها زیر سایه پرچم‌گردانی اتفاقات بسیاری برایم افتاده که هرکدام می‌توانند یک کتاب شوند.
در حال حاضر زمینه فعالیت شما تا چه اندازه‌ای توسعه پیدا کرده است؟
درحال حاضر با یک گروه ۳۰ نفره کار می‌کنم. تعدادی از آنها زیر سایه همین پرچم به خانه بخت رفتند، بعضی توبه کردند و راه راست را در پیش گرفتند و برخی نیز از بستر بیماری بلند شدند و امروز همه با گذراندن فراز و نشیب‌های بسیار از خدمت‌گزاران پرچم امام حسین هستیم.
شیوع ویروس بر روند فعالیت شما تأثیر نگذاشت؟
کرونا به روند توسعه کارهای ما کمک کرد، می‌توانم بگویم برایم بیشتر مثبت بود تا منفی؛ با گسترش این بیماری به فکر افتادم که برای پرچم‌گردانی به بیمارستان‌ها و زندان‌ها بروم تا مردم زیرسایه پرچم حسین(ع) امیدشان را برای بهبود وضعیت از دست ندهند.
پیش از این پرچم‌گردانی صرف مکان و زمان خاصی بود اما ویروس کرونا کمک کرد تا بتوانیم کرامات پرچم را در اماکن مختلف و زمان های مختلف ببینیم.
می‌توانید از این کرامات برایمان بگویید؟
در این یک سال و نیم به جاهای مختلفی سرزدیم و پرچم حسین(ع) را به اهتزاز درآوردیم اما خاطره زندان کچویی فردیس بسیار برایم ماندگار شده است. در این زندان با یک زندانی آشنا شدم که به هیچ چیز اعتقادی نداشت و می‌گفت اگر امام حسین باب‌الحوائج است باید مشکل من را برطرف کند پس چرا کاری نمی‌کند؟ با او از مهربانی امام حسین(ع) بسیارحرف زدم و گفتم هیچوقت نباید از کرامت معصومین(ع) ناامید شود. پس از مدتی شنیدم که آزاد شده و حالا یکی از اعضای مجموعه پرچمداران امام حسین(ع) است و نذر کرده با ساخت کارخانه‌ای در محمدشهر کرج برای زندانیان آزاد شده شغل ایجاد کند.
این تنها یکی از کرامات پرچم امام حسین (ع) است؛ یکی دیگر از زندانیان را به یاد دارم که هربار زیرسایه پرچم امام حسین(ع) اشک می‌ریخت و به سر و سینه می‌زد در نهایت حاجتش را گرفت و آزاد شد در حالی که امیدی برای آزادی نداشت.
رابطه جوانان و نسل آینده با پرچم گردانی چطور است؟
عاشورای سال گذشته بود که یک جوان زیر همین پرچم توبه کرد؛ پس از پرچم‌گردانی در مسجد عظیمیه کرج، جوانی با گریه پیشم آمد و گفت در راه ناصحیح قدم گذاشته و اشتباهات بسیاری کرده است اما امشب از امام حسین(ع) می‌خواهد تا او را ببخشد. به او دلداری دادم و گفتم امام حسین بسیار بخشنده است و شک نکن اگر توبه کنی امام‌حسین(ع) شفاعتت می‌کند، چند روز بعد یکی از مسؤولان مسجد با من تماس گرفت و از نمازخوان شدن آن جوان برایم گفت.
تهاجم فرهنگی جوانان را هدف قرار داده است، به نظر شما چقدر می‌توان به این قشر کمک کرد تا درگیر ولنگاری نشوند؟
جوانان خیلی خوب می‌توانند درست و غلط را تشخیص دهند، پیشنهاد من این است که آقایان مسؤول جوانان را به حال خود رها کنند، به آنها اعتماد کنند و در مسؤولیت‌های مهم دخیلشان کنند.
انگیزه و دغدغه جوانان برای بهبود اوضاع لازم است و با این روند می‌تواند به قشر جوان امید، انگیزه و نشاط بخشید تا در مسیر درست گام بردارند.
فعالیت مجموعه شما صرف پرچم‌گردانی است؟
خیر؛ در راستای کمک به قشر ضعیف، تأمین جهیزیه جوانان، کمک تحصیلی و بسیاری دیگر فعال هستیم و با دلگرمی و حمایت امام حسین(ع) تا به امروز با کمبود مواجه نشده‌ایم.
در واقع صدقات و نذورات توسط تیم جمع‌آوری میشود و هر ماه یک گوسفند قربانی و گوشت آن بین خانواده‌های نیازمند تقسیم میشود. سنت تهیه و توزیع بسته‌های معیشتی و اهدای جهزیه به نوعروسان نیازمند نیز از گذشته بین پرچمداران حسینی استان البرز وجود داشته که به واسطه شیوع گسترده کرونا با قوت بیشتری انجام میشود.
از آخرین پرچمی که درست کرده‌اید بگویید؟
آخرین پرچم ما متبرک به نام حضرت زینب(ع) و ۷۲ شهید کربلا بود که ساخت این پرچم دو سال طول کشید، متاسفانه به کرونا برخورد کردیم اما پس از بهتر شدن شرایط و در اولین آن را در بین‌الحرمین نصب خواهم کرد.
این را نباید نادید گرفت من در تمام این سال‌ها بدون هیچ واسطه ای تمام پرچم‌هایی که تولید کرده‌ام به مزار مطهر ائمه می‌رسند و متبرک می‌شوند، این‌ها تمام زیر نگاه مستقیم امام حسن(ع) هدایت میشود؛ در واقع معتقد هستم فرمانروای من امام حسین(ع) است و در مسیری که او بخواهد حرکت خواهیم کرد.
